کد مطلب:210728 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:125
در تشکیل مجالس مجد و عظمت آل محمد
فضل بن یسار از حضرت صادق علیه السلام روایت نموده است.
قال (ع): ما من مجلس اجتمع فیه ابرار و فجار فیقومون علی غیر ذكر الله الا كان ذلك المجلس حسرة علیهم یوم القیمة.
فرموده هیچ مجلسی نیست كه نیكان و بدان در آن جمع شوند و چون بر ذكر غیرخدا قیام كردند این مجلس حسرت روز قیامت آنها می شود - یعنی باید ابرار در مقابل فجار مبارزه منطقی و علمی شروع كنند و آنها را به راه راست ارشاد نمایند تا از انحراف مصون شوند.
روی الناقلی عن الصادق (ع) ان رسول الله (ص) قال ما من قوم اجتمعوا فی مجلس و لم یذكروا اسم الله و لم یصلوا علی نبیهم الا كان ذلك المجلس حسرة علیهم و وبالا [1] .
از حضرت صادق علیه السلام روایت نموده اند كه فرمود جدم رسول خدا صلی الله علیه و آله فرموده است هیچ قومی نیست كه در مجلسی جمع شوند و نام خدا را نبرند و درود بر پیغمبر صلی الله علیه و آله نفرستند مگر آنكه این مجلس روز قیامت مجلس حسرت و ندامت و وبال و خسران آنها گردد.
و روی ان المفضل بن عمر قال للصادق (ع) كیف كنتم فی الاظلة:
فقال (ع) كنا عند ربنا و لیس عنده احد غیرنا نسبحه و نهلله و نمجده و ما من ملك مقرب و لا ذی روح غیرنا حتی بدا الله فی خلق الاشیاء فخلق ما شاء كیف شاء من الملائكة و غیرهم ثم انهی علم ذلك الینا.
و باز مفضل بن عمر روایت می كند كه به حضرت امام صادق علیه السلام عرض شد در سایبان عزت چگونه زیست می كردید - فرمود ما در زیر سایه عرش الهی هستیم و غیر از ما در ساحت كبریائی حق كسی نیست ما تسبیح و تهلیل و تحمید پروردگار خود را می نمائیم و هیچ ملك مقرب و ذی روحی نیست غیر از ما تا آنكه اراده فرموده خلق را بیافریند و این عوالم را آفرید و همه را به سوی ما موظف فرموده كه مطیع و فرمانبردار ما باشند و از ما درس حیات و كمال بگیرند.
و قد افاد المجلسی قدس سره فی مرآت العقول [2] .
ان لهم فی عالم الانوار اجساما مثالیة بلا ارواح حیوانیة و هو المراد من الاشباح التی نطقت بها الاحادیث فعلی ما افاده اعلی الله مقامه تكون تلبیتهم لله سبحانه بالطاعة
[ صفحه 191]
و الاقرار بالعبودیة و التسبیح و التهلیل علی الحقیقة بلا تجوز فیه [3] .
علامه مجلسی می گوید در عالم انوار كه ائمه دین می زیستند یك نوع اجسام مثالی بدون روح محركه حیوانی وجود داشت كه شبیه به اشباح بوده سخن و نطق داشت و بدان وسیله می گفتند و می شنودند و تسبیح و تقدیس می كردند و اقرار به عبودیت حق و بندگی خود می نمودند و این حقیقت را می توان به خلاقیت نفس این جهان تشبیه نمود.
فقال الصادق (ع)
الحمد لله الذی جعل فی الناس من یفد الینا و یمدحنا و یرثی لنا و جعل عدونا یطعن علیهم و یقبح ما یصنعون [4] .
سپاس خداوندی كه از قبایل بشری افرادی متوجه ما فرموده كه به سوی ما بیایند و ما را مدح كنند و دشمنان ما را طعن و لعن كنند و كردار زشت آنها را تقبیح نمایند.
این تعلیم و تربیت مهذب پاك بوده كه خداوند عالم به این خاندان عنایت فرموده و آنها خلق خدا را به كمال و فضیلت سوق دادند و یك مدینه فاضله عالی كه افلاطون آرزوی آن را می كرد به وجود آوردند و آن علوم و تعلیم و تربیت را همچنان تا امروز ادامه داده اند و میلیون ها مردم از روی حقیقت پیرو این مدرسه هستند و عمل می كنند و خلوص نیت ارائه می دهند اگر آن افراد پاك و مخلص را از میان اجتماع كثیف بیرون آوری و در یك محیط نامناسبی جا دهی همان مدینه فاضله است و این كار را امام زمان عج خواهد كرد.
قال (ع): ما من مجلس اجتمع فیه ابرار و فجار فیقومون علی غیر ذكر الله الا كان ذلك المجلس حسرة علیهم یوم القیمة.
فرموده هیچ مجلسی نیست كه نیكان و بدان در آن جمع شوند و چون بر ذكر غیرخدا قیام كردند این مجلس حسرت روز قیامت آنها می شود - یعنی باید ابرار در مقابل فجار مبارزه منطقی و علمی شروع كنند و آنها را به راه راست ارشاد نمایند تا از انحراف مصون شوند.
روی الناقلی عن الصادق (ع) ان رسول الله (ص) قال ما من قوم اجتمعوا فی مجلس و لم یذكروا اسم الله و لم یصلوا علی نبیهم الا كان ذلك المجلس حسرة علیهم و وبالا [1] .
از حضرت صادق علیه السلام روایت نموده اند كه فرمود جدم رسول خدا صلی الله علیه و آله فرموده است هیچ قومی نیست كه در مجلسی جمع شوند و نام خدا را نبرند و درود بر پیغمبر صلی الله علیه و آله نفرستند مگر آنكه این مجلس روز قیامت مجلس حسرت و ندامت و وبال و خسران آنها گردد.
و روی ان المفضل بن عمر قال للصادق (ع) كیف كنتم فی الاظلة:
فقال (ع) كنا عند ربنا و لیس عنده احد غیرنا نسبحه و نهلله و نمجده و ما من ملك مقرب و لا ذی روح غیرنا حتی بدا الله فی خلق الاشیاء فخلق ما شاء كیف شاء من الملائكة و غیرهم ثم انهی علم ذلك الینا.
و باز مفضل بن عمر روایت می كند كه به حضرت امام صادق علیه السلام عرض شد در سایبان عزت چگونه زیست می كردید - فرمود ما در زیر سایه عرش الهی هستیم و غیر از ما در ساحت كبریائی حق كسی نیست ما تسبیح و تهلیل و تحمید پروردگار خود را می نمائیم و هیچ ملك مقرب و ذی روحی نیست غیر از ما تا آنكه اراده فرموده خلق را بیافریند و این عوالم را آفرید و همه را به سوی ما موظف فرموده كه مطیع و فرمانبردار ما باشند و از ما درس حیات و كمال بگیرند.
و قد افاد المجلسی قدس سره فی مرآت العقول [2] .
ان لهم فی عالم الانوار اجساما مثالیة بلا ارواح حیوانیة و هو المراد من الاشباح التی نطقت بها الاحادیث فعلی ما افاده اعلی الله مقامه تكون تلبیتهم لله سبحانه بالطاعة
[ صفحه 191]
و الاقرار بالعبودیة و التسبیح و التهلیل علی الحقیقة بلا تجوز فیه [3] .
علامه مجلسی می گوید در عالم انوار كه ائمه دین می زیستند یك نوع اجسام مثالی بدون روح محركه حیوانی وجود داشت كه شبیه به اشباح بوده سخن و نطق داشت و بدان وسیله می گفتند و می شنودند و تسبیح و تقدیس می كردند و اقرار به عبودیت حق و بندگی خود می نمودند و این حقیقت را می توان به خلاقیت نفس این جهان تشبیه نمود.
فقال الصادق (ع)
الحمد لله الذی جعل فی الناس من یفد الینا و یمدحنا و یرثی لنا و جعل عدونا یطعن علیهم و یقبح ما یصنعون [4] .
سپاس خداوندی كه از قبایل بشری افرادی متوجه ما فرموده كه به سوی ما بیایند و ما را مدح كنند و دشمنان ما را طعن و لعن كنند و كردار زشت آنها را تقبیح نمایند.
این تعلیم و تربیت مهذب پاك بوده كه خداوند عالم به این خاندان عنایت فرموده و آنها خلق خدا را به كمال و فضیلت سوق دادند و یك مدینه فاضله عالی كه افلاطون آرزوی آن را می كرد به وجود آوردند و آن علوم و تعلیم و تربیت را همچنان تا امروز ادامه داده اند و میلیون ها مردم از روی حقیقت پیرو این مدرسه هستند و عمل می كنند و خلوص نیت ارائه می دهند اگر آن افراد پاك و مخلص را از میان اجتماع كثیف بیرون آوری و در یك محیط نامناسبی جا دهی همان مدینه فاضله است و این كار را امام زمان عج خواهد كرد.
[1] الوافي ملامحسن فيض ص 216 جزوه 5 جلد 2.
[2] مرآت العقول ص 356 ج 1.
[3] وفات الامام الجواد علامه مقرم ص 3.
[4] مزار بحار ص 124 از كامل الزياره.